Vive la France

Salut mes amis! Wat ‘vive la France’ ? Vorig jaar was het nog ‘Absurdistan’. Wat is er veranderd? Tja lieve vrienden… Frankrijk lijkt een oase van rust in de corona storm. Op dit moment is bijna alles nog open (alleen discotheken en nachtclubs zijn tot begin januari dicht). Het leven verloopt redelijk normaal en er zijn amper discussies. Na een lange lockdown (met avondklok om 18 uur) ging in de loop van april/mei alles weer open. Een goed georganiseerde vaccinatiecampagne. De teugels moesten in augustus even aangetrokken worden, maar toen werden 20% van de twijfelaars snel over de streep getrokken. Verplichte vaccinatie voor zorgpersoneel, 3G welke gehandhaafd wordt en allerbelangrijkste… er is respect voor het virus. Fransen zijn voorzichtig, vanuit de overheid wordt duidelijk aangegeven dat we voorzichtig moeten zijn en ons verantwoordelijk moeten gedragen. Het virus wordt hier niet gepolitiseerd (er is in de politiek amper discussie over de aanpak) en de booster campagne loopt als een zonnetje. Als beloning houden we ons normale leven. We hopen dat het zo blijft, maar vooralsnog ‘vive la France’.

Maar genoeg over corona. Hoe is ons het afgelopen jaar vergaan? Gelukkig gezond en wel en binnen de familie ook geen trieste verhalen.

Januari bracht van alles wat. Vorst en regen. Prachtige zonnige dagen afgewisseld met grauwe, regenachtige dagen. De baasjes hadden besloten ondanks avondklok van 18 uur er flink op uit te trekken. De bazin heeft zich weer eens flink verdiept in mooie wandelingen in de omgeving. Nou dat is gelukt hoor. Hup .. op pad. De ene wandeling was nog mooier dan de andere. Hier een paar foto’s om een indruk te krijgen.

De bazin heeft in januari haar website helemaal vernieuwd. Ook is ze gestart met het maken van een Perigord blog. Volgend jaar meer hierover.

Februari begon met heel, heel veel regen. In de nacht van 1 februari heeft het zoveel geregend dat rivieren buiten de oevers traden en hele gebieden in deze regio overstroomde en van de buitenwereld afgesloten werden. Ook hier in Eymet is de Dropt buiten haar oevers getreden, dat was heel lang niet gebeurd.

Vanaf half februari knapte het weer snel op en het voorjaar deed snel haar intrede. De natuur is toch wonderbaarlijk hoor, binnen een paar dagen groeit en bloeit alles. Helaas nog steeds een avondklok van 18 uur, maar omdat het weer flink opknapte kon er na het golf een biertje gedronken worden op de parkeerplaats en na een wandeling werd een flesje wijn opengetrokken.

Op 28 februari werd de grote baas 60. Dit hebben we gevierd met een prachtige wandeling langs de Dordogne. ’s Avonds was er een zoom afspraak met de familie en tot grote verrassing van de baas werd hij getrakteerd op felicitatiefilmpjes van familie, vrienden en ex-collega’s. Dit had de baas helemaal niet verwacht en hij was zichtbaar ontroerd. Gelukkig kon deze mijlpaal in de zomer nog gevierd worden.

In maart was alles nog steeds op slot, maar dat mocht de pret niet drukken hoor. De basis in een tekencursus in karikaturen begonnen. Die heeft echt talent hoor! Maar er werd ook flink gepuzzled en heel wat luisterboeken zijn verslonden. De baas had een dagtaak aan de tuin. Er werd gespit, gezaaid en geplant. Dit is de tijd van het jaar waarin de tuin klaargemaakt moet worden voor het voorjaar en de zomer. Na 3 jaar zijn de meeste klusjes wel gedaan en was er genoeg tijd voor mij over. Prachtige wandelingen en fietstochten.

In april ging stapje voor stapje het slot er vanaf. Eindelijk weer een beetje vrijheid. De baas werd bijna full-time tuinman. De buurman kreeg een pacemaker en de baas heeft tot eind augustus zijn tuin verzorgd. Ook hebben we nieuwe vrienden uit Canada leren kennen. Maar zij moesten begin mei terug naar Canada om hun huis te verkopen. De baas had aangeboden om de tuin dit jaar bij te houden. Een enorm grote tuin en dat kostte toch al gauw een paar dagen in de maand om dat allemaal bij te houden.

Bij de bazin werd het ook weer druk met het vertaalwerk. Tijdens de lockdown was het niet zo heel druk, maar toen de economie weer open ging, werd het wel weer heel erg druk. En dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven. Maar ja… geld moet rollen, maar het moet ook verdiend worden. De baas heeft met de buurman wijnboer nog een aantal planning workshops georganiseerd. De beste man zag door de bomen het bos niet meer en had een beetje structuur en inzicht nodig om alles een beetje overzichtelijk te houden. Gelukkig heeft dit geholpen en de buurman wijnboer kreeg stapje voor stapje alles weer onder controle

De restaurants zijn in mei weer open gegaan. Daar hebben we meteen van geprofiteerd. Ter gelegenheid van de verjaardag van de bazin zijn we een weekendje weggeweest naar het dal van de Vézère. In dit dal vindt je de oudste herinneringen aan menselijk leven in Europa. Maar ook prachtige middeleeuwse dorpjes en vergezichten. Mooie wandelingen gemaakt, dorpjes bezocht, kasteel beklommen, museum les cabanes du Breuil (oude stenen huizen met leisteen daken uit de middeleeuwen) en natuurlijk heerlijk gegeten en gedronken.

We hebben Ruud en Gerrie opgezocht in hun nieuwe huis in Prayssac. In maart had de baas nog geholpen met de verhuizing.

Het is het afgelopen jaar een groeizaam jaar geweest. De groentetuin had/heeft een geweldige opbrengst. Alleen de komkommers wilden niet echt dit jaar… daar was het niet zonnig en warm genoeg voor.

In juni hadden we 1 warme week, maar verder was het relatief fris en vielen er zo nu en dan toch nog heel wat flinke buien. In Eymet is het culturele leven weer helemaal op gang gekomen. De jazz kon toch nog haar jaarafsluiting doen. De bazin heeft daar nog flink aan meegeholpen. Op het plein van Eymet waren er iedere 2 weken openlucht optredens en de gezelligheid was weer helemaal terug.

Begin juli ben ik samen met de bazin 10 dagen naar Zwitserland geweest (de baas was een weekje in Nederland). Samen met de zus van de bazin een weekje naar Bern Oberland geweest, prachtige wandelingen gemaakt en we troffen het enorm met het weer. Door corona was het al weer een jaar geleden dat ze elkaar gezien hadden en er was heel wat bij te praten.

In het dorp is een nieuw muziekcafé geopend, Dan Martin’s place. De eigenaren zijn een Amerikaans/Engels koppel die hun sporen in de muziek in de Provence verdiend hebben en hier in Eymet, out of all places, een Café Américan geopend hebben. Bijna ieder weekend zijn er optredens, variërend van chansons, blues, rock tot jazz. Het café zit op het plein en is prachtig verbouwd. De baasjes kunnen enorm genieten van de sfeer, muziek en heerlijke cocktails.

De zomer is relatief fris verlopen. Normaal is het in juli en augustus wel boven de 30, maar dit jaar niet. Normaal hebben we amper regen in de zomer, maar dit jaar leek het wel een beetje op Nederland. Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel, alles bleef mooi groen en er hoefde amper gesproeid te worden. We zijn nog een dagje langs geweest bij de familie Feije Vink, die een paar weekjes vakantie hadden in La Mazière, ruim een uur rijden bij ons vandaan. De baas heeft nog een paar rondjes golf gespeeld met zijn broer Jan-Piet, wat natuurlijk heel gezellig was.

De bazin heeft een weekje deelgenomen aan een muziek workshop (sing and songwriter). Dit wilde ze altijd al een keertje doen en toevallig werd door haar piano lerares hier in de buurt een muziekworkshop georganiseerd. De deelnemers kwamen uit heel Europa en het was inspirerend en gezellig. De deelnemers waren allemaal al ervaren muzikanten en de bazin heeft enorm veel opgestoken. Op naar het volgende niveau van musiceren.

Begin september is de baas een weekje naar Heidelberg geweest om samen met zijn vrienden te golfen. Deze traditie bestaat al 20 jaar en ze hebben het altijd heel erg naar hun zin.

Mid september kwam de familie voor een lang weekend langs. Ze troffen het enorm goed met het weer. Gezellig om zo met zijn allen weer eens bij elkaar te zijn. Een weekendje Frankrijk is inmiddels een traditie. Het was alweer de vierde keer dat ze hier waren.

In oktober kwamen Karen en Monique (oude vriendinnen van de bazin) een weekje fietsen in de Dordogne. Het weer was prachtig, strakblauw maar wel koud en soms mistig in de ochtenden. De bazin is nog een dagje met ze op stap geweest en we hebben een paar heel gezellige avonden gehad.

Oktober was sowieso een heel zonnige maand waarin het amper geregend heeft. De baasjes vinden oktober altijd de mooiste maand van het jaar. Een beetje nazomer nog, met prachtig licht en de natuur is hier dan prachtig. Dus op de fiets of in de benen. Er op uit!

Ook november een zonnige en droge maand. Wel een beetje fris (de wind kwam bijna de hele maand uit het noorden), maar heerlijk doe-weer. De golfbaan was nog steeds in topconditie en de baas heeft nog menig biertje op het terras kunnen drinken. Inmiddels zijn een paar golfmaatjes vertrokken naar resp. Engeland en Australië, maar David en Ron blijven hier de hele winter, dus er blijft 2x per week gegolfd worden.

Ook hebben we weer eens een gezellige avond met de buren gehad. Dat was er, door corona, alweer een tijdje niet van gekomen. Wij zijn het niet altijd met ze eens, maar ze zijn heel gezellig en hebben leuke verhalen. En er is geen betere manier om je Frans te leren spreken. De bazin beheerst het Frans heel goed en zelfs de grote baas maakt zich prima uit de voeten. Zoals altijd ging het die avond over de jacht. Er wordt in deze streek veel gejaagd en dat is best wel nodig. Er zijn hier veel te veel wilde zwijnen en die maken heel veel stuk. De wildstand is hier heel goed en de jagersverenigingen zorgen er voor dat op een verantwoorde manier de wildstand in balans blijft. Maar er wordt ook geschoten op duiven, kennelijk hier een lekkernij. De zoon van de buurman is een vervend duivenjager en op een gegeven moment (de baas was golfen) wordt er aangebeld. De buurman stond met 2 duiven voor de deur. Die moest de bazin zelf maar even plukken, de ingewanden eruit halen en gereed maken voor de bereiding. De buurman zag al gauw dat dit geen goed idee was (kennelijk trok de bazin een raar gezicht) en bracht even later de duiven geplukt en gereed voor bereiding langs. We hebben duiven volgens lokale traditie bereid, maar om nou te zeggen dat de baasjes het lekker vonden…. Nou ik wel hoor 😛 Nou ja je moet de lokale tradities respecteren ….

En dan is het al weer december. De bazin is nog een weekje naar Zwitserland gevlogen om haar zus en vriendinnen te bezoeken. Samen met haar zus zijn ze een paar dagen in de sneeuw in Bern Oberland geweest en hebben daar een cursus ‘Scherenschnitt’ (papierknipkunst) gedaan. Dat vond ze heel erg leuk en inmiddels worden de kerstkaarten zelf gemaakt. We hebben inmiddels wel de nodige nattigheid over ons heen gehad, maar op dit moment is het schitterend weer. Strakblauw, ’s nachts lichte vorst maar overdag een graadje of 13, het voelt als voorjaar. We blijven met de feestdagen in Frankrijk en hebben onze Kersttrip naar Nederland verplaatst naar de Pasen 2022.

Op naar 2022. Een heel belangrijk jaar voor Frankrijk. In april zijn de presidentsverkiezingen. Er hangt wel een grauwe sluier over Frankrijk. Met presidentskandidaten als Éric Zemmour en Marine Le Pen, die samen op 33% van de Franse stemmen kunnen rekenen, heeft Frankrijk een grauw rechts-radicaal uiterlijk gekregen. Wij vinden dit zeer zorgwekkend en hopen dat Macron, die op dit moment nog voor staat in de peilingen, als winnaar uit de bus zal komen.

Wij wensen jullie allemaal een Joyeux noël et bonne année. Blijf gezond en maak er een prachtig 2022 van.

À bientôt,

Flip