Een dagje ouder – in de lappenmand

Salut mes amis,

Wat …. In de lappenmand.. Wat is hier gebeurd?

Ja luitjes, 9 jaar helemaal niets aan de hand, maar de gezondheid werkte in 2024 niet mee. En dat begon al op 3 januari tijdens mijn ochtendwandeling. Uit het niets zak ik zo maar door mijn rechter achterbeen en moest ik op 3 benen verder. Met de baasjes naar de dierenarts, röntgenfoto en ja hoor … kruisband gescheurd. Nu doen ze dat bij honden anders, met een zgn TPLO (Tibial Plateau Leveling Osteotomy) operatie wordt de knie gefixeerd door een titanium plaat. Een hond hoeft nl zijn knie niet te buigen en de titanium plaat neemt de functie van de kruisband over. Nou ja, klinkt natuurlijk allemaal heel mooi, maar je zal het maar ondergaan. Op 8 januari kon ik meteen terecht bij een gespecialiseerde kliniek in Bordeaux. Een zeer ervaren dierenchirurg heeft de operatie meteen gedaan. Dat was wel een geluk bij een ongeluk, normaal gesproken moet je wel wat langer wachten.

Maar dan komt het herstel. Eerst de verrekte narcose, voordat deze uit je lichaam is ben je doodziek, baahh. Je moet meteen lopen, nou dat is makkelijker gezegd dan gedaan. En dan heb je ook nog zo’n verrekte kap op. Iedere dag een paar keer voorzichtig eruit, stapje voor stapje een klein stukje verder belasten en iets verder lopen. Nou ben ik geen klager, maar dat raak je aardig zat. Zeker die kap, die moest ik wel 6 weken ophouden. Na 2 maanden terug naar de chirurg, foto’s gemaakt en hoera…. Alles goed. Ik mag weer vol in training. Stapje voor stapje mijn conditie weer opbouwen en mijn been sterk maken. In mei was het zover… ik was weer de oude!

En dan begin juni…harstikke beroerd, baasjes temperatuur opnemen, 40,5… wat dat is niet goed. Meteen de nood dierenarts gebeld en op stel en sprong ’s avonds naar een noodkliniek op een klein uurtje rijden. Wederom een zeer goede dierenarts, die deed meteen allerlei (bloed)onderzoeken. Mijn baasjes dachten het al … hondenmalaria… klote teken. Het was niet helemaal zeker, maar aan de antibiotica en na 3 dagen begon ik weer een beetje op te knappen. Poe… dat was op het randje.

Augustus, pijn in mijn rug, uitstraling naar het rechterbeen. Wat is dat nou weer? Naar de dierenarts, maar zij had niet de juiste middelen om dit goed te onderzoeken. Naar een gespecialiseerde kliniek vlakbij Bergerac. Onder lichte narcose een scan gemaakt. Wat blijkt … een hernia. Door lichte artrose in mijn rug is er een zenuw klem komen te zitten. Nou dat is bij mensen niet fijn, maar voor een hond ook niet hoor. Nou dan kan je, net zo als bij mensen, opereren (wat risicovol is) of een trainingsprogramma volgen om langzaam de zenuw weer los te maken. Kleine stukjes lopen en heel veel rust. Stapje voor stapje weer opbouwen. Nu, ruim 3 maanden later, ben ik weer bijna helemaal de oude. Met dank aan de bazin, die met heel veel geduld samen met mij het trainingsprogramma heeft uitgevoerd. Nu ben ik van mijzelf lekker kalm en lukte het mij goed om niet tegen de muren op te vliegen. Maar ben toch blij dat het uiteindelijk weer goed gekomen is. Nu maar hopen dat het zo blijft…

Maar genoeg over mijn beslommeringen. Hoe is het ons het afgelopen jaar vergaan? Helaas is het tot juni vrij nat geweest (zoals overal in West Europa). Dat maakt het allemaal wat minder leuk. Maar de baas had besloten dat de grote badkamer eindelijk maar eens grondig onder handen genomen moest worden. De vorige eigenaren hadden een smaak die niet de onze was en vanaf het begin dat we hier gekomen zijn, zeiden we…. die moet eruit! Nu hadden we 2 jaar geleden al een keer een offerte gehad, maar deze had een prijs van gouden kranen, dat was de baasjes te gortig. Het afgelopen jaar is er een golfmaatje uit Schotland bijgekomen en laat die nu super handig zijn en nog wat willen bijverdienen. Eind januari zijn de baas en zijn golfmaatje begonnen. Een flinke klus, eerst alles tot op de bodem strippen en daarna stapje voor stapje alles weer opbouwen. 6 weken zijn ze bezig geweest en gelukkig allemaal naar volle tevredenheid.

Verder alles zo zijn gangetje, in februari begint het, ondanks de vele regen, toch weer een beetje voorjaar te worden. Eymet blijft, voor Franse begrippen, levendig. Concertjes, naar de bioscoop en natuurlijk heerlijk uit eten. De bazin speelt samen met een vriend iedere woensdag muziek en gaat zo nu en dan naar de fitness, gigong of andere trainingen. De grote baas stapt een paar keer per week op de fiets om zijn knieën soepel te houden en speelt 2x per week een rondje golf.

De liner van het zwembad was dit jaar aan vervanging toe, deze zat er al 20 jaar in en begon scheuren te vertonen en lekte een klein beetje. Een flinke klus. In november is de oude liner er uitgehaald en we hebben de hele winter tegen een betonnen bak aan zitten kijken. Gelukkig kwamen ze in maart de nieuwe liner er al weer inzetten. Klaar voor de zomer!

Het voorjaar was behoorlijk nat en pas in juli werd het echt zomer. Door alle regen bleef alles mooi groen. Helaas voor de wijnboeren is het een heel moeilijk jaar geweest. Door alle vochtigheid in het voorjaar hebben ze heel veel last gehad van meeldauw. Voordat de regen gaat vallen, bespuiten ze de druiven met een zwaveloplossing. Soms betekent dit dat ze dit midden in de nacht moeten doen. Ben je te laat… dan neemt de schimmel de druiven over. Ook hebben sommige wijnboeren bij ons in de regio heel veel last gehad van hagelbuien. Hierdoor hebben de wijnboeren dit jaar veel minder druiven kunnen oogsten dan normaal. De kwaliteit is ook niet buitengewoon. De witte wijn en rosé gaan, maar m.n. de rode wijn (m.n. de Cabernet Frank druif) is matig van kwaliteit dit jaar. 2024 gaat voor de Bordeaux streek in als een matig wijn jaar.

De Franse politiek blijft een klucht. Na de slechte resultaten van Macron zijn partij (Renaissance), heeft hij besloten nieuwe parlementsverkiezingen uit te schrijven. Dit heeft uiteindelijk geleid tot nog meer verdeeldheid in de politiek, waar de diverse partijen elkaar het licht niet in de ogen gunnen. Praten met elkaar, compromissen sluiten, nee dat bestaat niet in de Franse politiek. Ik heb gelijk en jij moet je maar schikken in mijn gelijk. Het land staat economisch in de brand, maar politici zijn alleen maar met elkaar bezig. De regering Barnier viel al na 5 maanden omdat extreem links en rechts niet willen bezuinigen. Frankrijk heeft een enorme staatsschuld en het begrotingstekort was het afgelopen jaar meer dan 6%. Griekenland aan de Seine wordt er spottend geroepen. Maar nee hoor, volgens Le Pen en Mélenchon groeit het geld nog steeds aan de bomen. Frankrijk leeft in een soort sprookjes land en weigert de harde realiteit onder ogen te zien. Nu is er weer een nieuwe premier benoemd, Bayrou (een oudgediende en burgemeester van Pau). We zijn benieuwd of hij de kar weer op de rails krijgt. Helaas geloven we er niet in en begrijpen heel goed dat de Franse het vertrouwen in de politiek volledig verloren hebben.

In september begon het al weer snel te regenen, mooi voor de natuur, maar minder voor de toeristen. Normaal is september hier echt nog een zomermaand, maar helaas was het dit jaar een stuk minder. Daarentegen zijn oktober en november prachtige maanden geweest. Nazomer in oktober (de baas nam 24 oktober nog een duik in het zwembad). November was zonnig en droog en tot half november was het nog boven de 20 graden. De baas heeft nog diverse keren in november in zijn korte broek gegolfd.

Nu is het mid december en het is nog steeds prima weer. Natuurlijk wel een stukje frisser, maar er valt weinig regen en het zonnetje schijnt regelmatig. Een biertje op het terras na een rondje golf kan gewoon nog.. De lichtjes hangen in grote boom buiten, we maken het gezellig en zijn overal kerstmarkten, maar ons kerstgevoel moet nog komen.