Oh jee, oh jee, helemaal mijn plicht verzaakt. 4 maanden geleden dat ik mijn blog heb bijgewerkt. Geen excuses, maar ja ik was gewoon druk, heb een nieuw vriendinnetje ontmoet en het leven gaat inmiddels zijn gangetje. Maar nu dat het tegen de feestdagen loopt heb ik de pen weer even opgepakt om jullie even bij te praten. Ik zal er een niet te lang verhaal van maken, maar jullie zijn vast wel een beetje benieuwd.
De zomer is hier, net als in Nederland, heel erg mooi geweest en duurde tot bijna eind oktober. Mijn baasje zat 24 oktober nog in zijn zwembroek bij het zwembad. Inmiddels is het heel ander weer geworden natuurlijk. We hebben aardig wat regen gehad en er zijn zeker ook koude dagen (geen sneeuw hier, maar ’s nachts heeft het soms toch een beetje gevroren). Maar er zijn ook best nog wel mooie dagen. De baas heeft 7 december nog in zijn polo gegolfd en afgelopen dinsdag zat ie gewoon op het terras bij de golfbaan zijn biertje te drinken.
We hebben van augustus tot oktober een aantal vrienden over de vloer gehad, wat ik natuurlijk altijd heel gezellig vind. Ook zijn de buren gezellig een avondje langsgekomen, hebben we een hele gezellige avond gehad met Ruud en Gerrie en was de baas zijn golfmaatje David (uit Noord-Ierland) met zijn vrouw op bezoek. Ook zijn hier nog steeds leuke dingen te doen. Blues & Jazz concerten en de bazin is al een paar keer naar de film en toneel geweest. Er is hier in het dorp een heel groot cultureel centrum; veel te groot (er kunnen wel 300 man in) en een beetje boven de stand van zo’n klein dorp, maar ach we genieten ervan. En we gaan er regelmatig op uit, hebben allerlei verschillende wandelingen gemaakt in de prachtige natuur en dan gezellig even een drankje in de lokale pub. En daar ben ik helemaal thuis, mag daar los rondlopen en maak veel vrienden en krijg heel veel complimenten en aaien. Ja ik ben van de sociale hoor.
De baas en de bazin zijn altijd in de weer. De bazin heeft het altijd maar druk met werk, heeft wekelijks pianoles en heeft de afgelopen 2 maanden een vervolgcursus Frans voor gevorderden gevolgd. Ik ga tegenwoordig samen met de bazin met de e-Bike naar het meer. Net als in Nederland in de mand, mijn hoofd in de wind en klapperende oren, heerlijk om me zo te laten vervoeren. De baas heeft het nodige schilderwerk gedaan en is een echte mol. In oktober ruim 3.000 bollen geplant (het wordt hier de Franse Keukenhof) en in november 10 fruitbomen, ruim 30 struiken en 6 cipressen geplant. De grote groene vlakte moet volgend jaar omgetoverd zijn in een speels en kleurrijk gebeuren. Ik zelf ben altijd heel voorzichtig en respecteer al die mooi planten en bloemen hoor. Er blijft voor mij genoeg ruimte over om te rennen en snuffelen. Als de baas buiten is ben ik altijd bij hem en geniet er van om altijd buiten te zijn. En van al die buitenlucht slaap ik natuurlijk uitstekend. Maar we moeten ook opletten hoor. De processierups is momenteel bezig nesten te bouwen in de naaldbomen in onze tuin en die moeten we niet hebben, die zijn levensgevaarlijk. Als ik in contact kom met zo’n rups kan het helemaal verkeerd met mij aflopen. Daarom brandt de baas ieder nest dat ie tegenkomt meteen weg. Dat hij daar halsbrekende toeren voor moet uithalen doet er niet toe; weg met die lelijke rups.
De baas is momenteel bezig met het schilderen van de luiken. Het sombere bruin wordt vervangen door een Provençaals blauw kleurtje, lekker vrolijk. Met een muziekje aan in de garage is dat allemaal geen probleem en is een mooi winterklusje. De baas vertelt me dat de golfbaan, ondanks dat het best wel veel geregend heeft, in goede conditie is, geen natte voeten of modder en ook geen winter tees of -greens. Met zijn Noord Ierse golfmaatje heeft ie het prima naar zijn zin. De bazin gaat het liefst er op uit en probeert met iedereen een praatje te maken. Bij de buurman wijn kopen en daar 2 uur blijven hangen om alles uitgelegd te krijgen hoe dat werkt als wijnboer. Ook met wandelen komt ze leuke mensen tegen en bij een van deze ontmoetingen ben ik mijn vriendinnetje tegenkomen. Ze is een kruising tussen een Ierse Setter en Golden Retriever, 1,5 jaar oud en onstuimig. Soms wordt al die drukte mij even te veel en moet ik haar even tot kalmte manen. Met de hond van de zoon van de buren is het nog geen vrede. Die moet ik niet, dat is mijn grote vijand. Dan rennen we aan beide kanten van het hek heen en weer en sturen we de grootste verwensingen toe. Tot mijn baasjes het zat worden en ik voor straf naar binnen moet. Maar ik moet toch mijn territorium verdedigen!
Inmiddels zijn we in Kerststemming gekomen. De baas heeft buiten allemaal lichtjes opgehangen, en de bazin heeft het in huis allemaal heel gezellig gemaakt. Heel erg sfeervol allemaal. De Fransen houden meer van kitsch en flikkerende kleurige lampjes, maar gelukkig doen ze iets. En de Engelsen doen het weer anders en alles bij elkaar wordt het toch nog een beetje sfeervol en gezellig. Vandaag zijn we naar de lokale Kerstmarkt geweest en het was ondanks het druilerige weer was het best gezellig. Gelukkig is het lekker warm in huis, met vloerverwarming en warmtepomp zijn we lekker modern hier. De baas wil volgend jaar zonnepanelen laten plaatsen, dan worden we misschien wel energieneutraal. Ja, ja, die Fransen hebben niet zoveel met milieu, tuf, tuf in hun diesels en een hoop vieze rook uit de schoorstenen.
En dan die rare gilet jaunes. Wij vinden dat maar raar hoor, die Fransen zijn gewoon lui (heeft Macron zelf gezegd), ruim 9% werkloosheid, 8,5% ziekteverzuim, een productiviteit die hopeloos achterblijft en dan denken ze dat het geld gewoon aan de boom groeit. Natuurlijk valt het niet altijd mee, ze verdienen veel minder dan in Nederland en de dagelijkse boodschappen zijn bijna nog duurder dan in Nederland. Maar neem zelf verantwoordelijkheid en schuif niet alles af op Macron, hup, hup aan de slag, schouders eronder en alles aanpakken.
Laten we maar bij de Kerstgedachte blijven en positief blijven. Wij wensen jullie een “Joyeux Noël et bonne année” in alle gezondheid en geluk met familie en vrienden. Tot volgend jaar!
À bientôt et bisou,
Flip